සුළඟ, ඇය සහ මම..

නුඹ මගේ ගෙට

එන්ට ඉස්සර

දුක කිව්වෙ මං

සුලං පොදකට

 

කවුළු පියනක්

සෙමින් සොලවා

සුළඟ නොගියේ

එහෙම දවසක

ඇරුණු දොරකින්

සුවඳ තවරා

ආව දා නුඹ

මගේ ලොව වෙත
 

 

කවුළු පියනට

මුවහ වී ගෙන

සුළඟ සැඟවිනි

නොදැක හෙමිහිට

 

දිනෙන් දිනගොස්

වසර ගනනට

නුඹ ගියත් යලි

සිටිය පැලවෙත

 

සුළඟ තවමත්

සුවඳ තවරයි

සිතෙ කහටක්

ඉතිරි නොකරම ...