කළු කොණ්ඩය..
>> Friday, June 18, 2010
සලළෙකු නොවෙමි මා
කළු කලද කොණ්ඩය..
මහළුව ලද දියණිය
නොකැමතිය මා සුදු කෙසට..
සීයා නොවෙමි මම
ඇගේ පියතුම මිසක……
ප්රබුද්ධ උපුටනය 05
-
ලගිත් සිඟන්නෝ ඉස්තෝප්පුවෙහි
වහල යට කොටුවේ ස්ටේසමෙහි
මූණ ලා බිත්තියට
පත්තර කඩදාසි මත
ගුලි ගැසී කඩමාලු වැරහැලි තුල
තබාගෙන තම අතම තම හිසට.
සිහින් අත්ගොබ තියුණ...
13 years ago
5 විවේචන:
ඔය ප්‍රශ්ණය අද අපේ සමාජයේ බහුල ප්‍රශ්ණයක් වෙලා රසික. සමහර දෙමාපියන්ගේ අඩුපාඩු හොයන්නත් දරුවො පැකිලෙන්නේ නෑ...
ජීවිතේට ඕනෙ හැමදේම ලක ලැහැස්තිකරගෙන විවාහ වෙන්න හිතද්දී කාලය හුගාක් දුර ගිහින්නතින් අල්ලලා නවත්තන්නද ?
අන්තිමේදී මේ වගේ සිදුවීම දුකබර කතාවකට මුලපුරනවා...
ඔව්.. සල්ලි හොයාගෙන, ගෙවල් දොරවල් හදාගෙන, පිලිවෙලක් වෙලා දරුවො හදන එක කල් දාන්නෙ ගොඩක් දෙමවුපියො තම්න්ගෙ දුක උන්ටත් දෙන්න බැරි නිසා.. ඒත් අන්තිමට දරුවො ඒක තේරුම් ගන්නෙ නෑ..
ගොඩක් ස්තුතියි දිල් අදහස් වලට..
හැමදාමත් වගේ , සමාජය ගැන හොඳ විවරණයක්!
[ලංකාවේ රජයේ කැම්පස් එකකට ගිය කෙනෙක්ට කොහොමත් බැඳලා ලමයි හදන්න වෙන්නේ 60 පැනලා!! :) ]
ඉස්සර වගේ නෙමෙයි දැන් ඉගෙන ගෙන රස්සවල් හොයාගෙන පිලිවෙලක් වෙද්දි වයස ගිහින්... නාකි වෙලා තමා බදින්න වෙන්නේ... අපි පව්
ඕක ප්‍රශ්ණයක්මත් නෙවෙයි.. යථාර්ථයක් කියලයි මට හිතෙන්නේ. මගේ කොණ්ඩෙත් ඉදීගෙන එනවා... දැනටමත් බිරින්ඳෑ නම් කියන්නේ කළු කරන්න කියලා... දෝනියන්දැත් තව අවුරුදු 3-4කින් එහෙම කියාවි.. ඒත් මට නම් දුව ලැබෙනකොට අවුරුදු 30යි... මහළු ද මන්දා....
කාලීන නිර්මාණයක් සහෝ..
Post a Comment